Czy bociany z Szelli przynoszą dzieci?

W Polsce nigdy nie widziałam tylu bocianów na raz. A tu proszę – Maroko, a krajobraz taki trochę jakby oswojony, bo biało-czarne ptaki przywodzą na myśl polską wieś. Ale tylko one, bo już budynki, a raczej to, co z nich, zostało są zupełnie odmienne od naszych. Dlatego cały obrazek na pierwszy rzut oka wydaje się być trochę dziwny. Z drugiej strony przecież wiadomo, że bociany na zimę odlatują do Afryki. A wiele z nich – jak widać – ląduje w Szelli leżącej nieopodal stolicy Maroka, Rabatu.

Lądują tu nie tylko bociany. Jako pierwsi przybyli tu bowiem prawdopodobnie Fenicjanie lub Kartagińczycy, ale najwięcej śladów zostawili po sobie Rzymianie. Za ich czasów miejsce to zwało się Sala Colonia. Było ważnym portem z forum i łukiem triumfalnym. Jako jedno z pierwszych miast marokańskich uznało ono władze arabską w Maroku.

W 1154 r. mieszkańcy opuścili to miejsce, przenosząc się do leżącego po drugiej stronie rzeki miasta Salé. Opuszczona Szella stała się cmentarzem dla dynastii rządzących Marokiem. Kalif Abu Jusuf wzniósł tu meczet, z którego dzisiaj ostał się minaret pięknie zdobiony mozaikami i bocianim gniazdem.

Mimo, że opuszczona, Szella była przez władców nadal rozbudowywana. Sułtan Abu al-Hassan zbudował wokół niej okazałe mury i wielką bramę. W mieście można dzisiaj zobaczyć grób tego władcy i jego żony. Dość niepozorne, prawda?

Dzisiaj przed bramą wybudowaną przez al-Hassana czekają muzycy gnawa, którzy swym występem zabawiają turystów przyjeżdżających tu, żeby obejrzeć starożytne ruiny.

Na koniec mała ciekawostka – w Szelli można znaleźć małe źródełko. Przybywają do niego kobiety, które mają problemy z zajściem w ciążę. Przewodnik opowiada nam, że w wodzie żyją węgorze, które – jeśli chce się mieć potomka – należy nakarmić gotowanymi jajkami. Czy to działa? Nie sprawdzałam. Ale kto wie… tyle tu tych bocianów, może one później faktycznie przynoszą dzieci?

Cieszę się, że tu jesteś! Mam nadzieję, że spodobał Ci się i zaciekawił ten wpis. Jeśli tak, to będzie mi niezmiernie miło, gdy klikniesz Lubię to, dodasz +1 i podzielisz się wpisem ze znajomymi albo dołączysz do dyskusji! To dla mnie ważne, bo pokazuje, że warto dalej pisać. Masz uwagi, komentarze, pytania? Nie wahaj się, napisz! Cieszę się z każdego sygnału od Ciebie! Dziękuję :)

- Ewa a

Wydrukuj lub zapisz PDF