Kryjąc twarz za wenecką maską

W maskach wszyscy są sobie równi. Arystokrata i biedak, kupiec i rzemieślnik, strażnik i rzezimieszek, urzędnik i artysta, pani domu i służąca, zakonnica i kurtyzana, rzeźnik i skryba, rybak i marynarz, żołnierz i szpieg, panna i mężatka, kawaler i wdowiec. Zakładając maskę, pozbywają się własnej tożsamości, kryją twarz i stają się anonimowi. Tajemniczy. Nie do rozpoznania. Mogą być każdym, mogą być nikim. Mogą być, kim tylko chcą.

Tradycja masek weneckich sięga co najmniej XIII wieku, a prawdopodobnie nawet dawniej. Nie wiadomo jednak dokładnie, skąd się wzięła. Jedna z legend mówi o tym, że gdy na początku XIII wieku Wenecja podbiła Konstantynopol, to do miasta sprowadzono wiele muzułmanek, a te – jak wiadomo – zakrywają twarze. I od nich przejęli ten zwyczaj mieszkańcy Wenecji.

Inne wytłumaczenie brzmi jak dla mnie nieco bardziej prawdopodobnie. Wenecja, leżąca na wysepkach, jest w sumie miastem niedużym i mieszkańcy doskonale się znali. Maski zaczęli nosić więc dla zachowania prywatności. Zakrywająca twarz osoba była nierozpoznawalna, więc mogła sobie na więcej pozwolić. No i zamaskowani mieszkańcy byli sobie równi.

Dzisiaj na co dzień masek się w Wenecji nie nosi, ale w czasie karnawału na ulicach miasta pojawiają się zamaskowane postaci, nierzadko ubrane też w kolorowe, bogato zdobione stroje. Wenecjanie spędzają nad tymi przebraniami mnóstwo czasu, dopracowując je do perfekcji.

Ponieważ Wenecja jest bardzo popularna wśród turystów, a w szczególności w trakcie karnawału, można też spotkać wielu przyjezdnych, którzy kupują sobie maski na straganach lub w sklepach i zakrywają twarz, nawiązując do weneckiej tradycji. Wybór jest ogromny!

Najtańsze, plastikowe maski produkowane w Chinach można kupić już za kilka euro, ale chcąc sprawić sobie pamiątkę z podróży, warto wydać trochę więcej i skusić się na oryginalną, ręcznie robioną i zdobioną maskę wenecką zrobioną z masy papierowej. W Wenecji robi się także maski ze skóry i porcelany.

Jeśli przyjrzymy się weneckim maskom, to zobaczymy, że jest ich kilka rodzajów. Najbardziej typowa to maska zwana bauta – zakrywa ona całą twarz, ale dolna jej część nie przylega do podbródka tak, żeby osoba ją nosząca mogła zachować pełną anonimowość. Bauty nie trzeba bowiem zdejmować, nawet chcąc napić się czy coś zjeść. Popularne są też maski zwane columbina, które zakrywają jedynie oczy, nos i policzki.

Charakterystyczna maska medico della peste z dziobem była na początku faktycznie używana przez medyków. Wypełniali oni ten dziób ziołami i medykamentami mającymi w ich mniemaniu chronić przez złapaniem zarazy od chorych, którymi się opiekowali. Z początku były one zazwyczaj białe, dopiero potem zaczęto je dekorować. Białe były też maski zwane volto lub larva – zakrywające calusieńką twarz, sięgające od podbródka do czoła i od ucha do ucha, z lekko wyrzeźbionymi ustami i nosem, i małymi otworami na oczy. Kolejną ciekawą maską była moretta, w przeciwieństwie do poprzednich nie była zawiązywana z tyłu głowy, lecz miała swego rodzaju guzik od wewnątrz, który człowiek trzymał w ustach. Nosząc taką maskę, nie można było więc się odzywać.

Przesąd mówi, że przewożenie maski z Wenecji przynosi pecha. Mogę zdementować te plotki – na mojej ścianie wisi pięknie zdobiona maska bauta zrobiona z masy papierowej i żaden pech w podróży mnie nie spotkał…

Mieliście okazję odwiedzić Wenecję w czasie karnawału? Jak podobają się Wam weneckie maski? Zaryzykowalibyście, żeby przywieźć sobie taką pamiątkę do domu?

Cieszę się, że tu jesteś! Mam nadzieję, że spodobał Ci się i zaciekawił ten wpis. Jeśli tak, to będzie mi niezmiernie miło, gdy klikniesz Lubię to, dodasz +1 i podzielisz się wpisem ze znajomymi albo dołączysz do dyskusji! To dla mnie ważne, bo pokazuje, że warto dalej pisać. Masz uwagi, komentarze, pytania? Nie wahaj się, napisz! Cieszę się z każdego sygnału od Ciebie! Dziękuję :)

- Ewa a

Wydrukuj lub zapisz PDF