Świąteczne skupienie

Z czym kojarzą wam się święta Bożego Narodzenia? Choinka, bombki, prezenty, święty Mikołaj, kolacja wigilijna ze smażonym karpiem w roli głównej, pusty talerz dla wędrowca, sianko pod obrusem, pierwsza gwiazdka, śnieg, kolędowanie, szopka, a w niej maleńki, nowo narodzony Jezusek, Maria i Józef, pastuszkowie i owieczki, a gdzieś w kącie szopki wypróżniający się człowieczek. Wesołych Świąt!

Dla nas robiąca kupę figurka jest może szokującą, ale dla Katalończyków szokiem była barcelońska szopka z 2005 r., w której nie było caganera – bo tak nazywa się owa figurka. Władze miasta przekonywały, że zgodnie z nowym prawem publiczne wypróżnianie się jest nielegalne, a zatem caganer daje zły przykład. Obywatele jednak tak mocno wyrażali swoje niezadowolenie, że rok później caganer wrócił do szopki.

Tradycja – jak to często bywa – w przypadku caganera również się skomercjalizowała. Dawniej był to przypominający krasnala chłop w charakterystycznej czapce, dzisiaj w szopkach kupę robią osoby ze świata polityki (Silvio Berlusconi, Barack Obama czy Angela Merkel), słynni sportowcy (piłkarze FC Barcelona, Fernando Alonso), postacie z bajek (Asterix i Obelix), superbohaterowie (Superman, Spiderman), bezimienni przedstawiciele różnych profesji (tancerka flamenco, lekarz, urzędnik), naukowcy (Albert Einstein), odkrywcy (Krzysztof Kolumb), celebryci (książę William z żoną Kate, Mick Jagger, Shakira) czy nawet papież Benedykt XVI.

Nie wiadomo natomiast dokładnie, skąd wzięła się tradycja caganera. Mówi się o tym, że odchody nawożą ziemię, a zatem figurka miałaby symbolizować pomyślne plony i ogólnie powodzenie w kolejnym roku. Wspomina się też ideę, że Bóg objawi się ludziom kiedy to on będzie gotowy, niezależnie od tego, czy człowiek zdąży się przygotować, czy nie. Być może caganer ma też przypominać o tym, że Jezus był człowiekiem takim, jak wszyscy inni ludzie. Możliwe, że jest to też symbol równości wszystkich ludzi. Nieważne, czy jesteś prezydentem USA, czy pielęgniarką w podbarcelońckiej wiosce – kupę musisz robić i już!

Katalończycy to w ogóle mają coś z tym wypróżnianiem. Spójrzmy na drugą tutejszą świąteczną tradycję, jaką jest Tió de Nadal, czyli bożonarodzeniowy pieniek. Jak nietrudno się domyślić, ów pieniek także robi kupę, ale tym razem przybiera ona formę drobnych upominków i słodyczy. Dzieci uwielbiają Tió de Nadal!

Pieniek na dorobionych drewnianych nóżkach i z domalowanym uśmiechem przynosi się do domu jeszcze przed świętami, 8 grudnia w dzień uroczystości Niepokalanego Poczęcia. Przykrywa się go kocykiem, żeby nie zmarzł i codziennie karmi stawiając przed nim spodek z jedzeniem (który potem trzeba dyskretnie zgarnąć, żeby dzieci się nie zorientowały). Kiedy w końcu przychodzi Boże Narodzenie, pieniek przy akompaniamencie zabawnych piosenek dostaje kilka razów kijkami, aż wydali z siebie upominki. Wtedy ktoś może sięgnąć pod koc i poszukać, co takiego wyszło z Tió.

Niezależnie od tego, czy w waszej szopce będzie caganer czy nie i czy w ogóle będzie szopka, chciałabym życzyć wszystkim czytelnikom bloga Daleko niedaleko wszystkiego najlepszego z okazji świąt!

Albo, jakby to Katalończycy powiedzieli, bon Nadal!

Cieszę się, że tu jesteś! Mam nadzieję, że spodobał Ci się i zaciekawił ten wpis. Jeśli tak, to będzie mi niezmiernie miło, gdy klikniesz Lubię to, dodasz +1 i podzielisz się wpisem ze znajomymi albo dołączysz do dyskusji! To dla mnie ważne, bo pokazuje, że warto dalej pisać. Masz uwagi, komentarze, pytania? Nie wahaj się, napisz! Cieszę się z każdego sygnału od Ciebie! Dziękuję :)

- Ewa a

Wydrukuj lub zapisz PDF